Kleurrijke bril voor mevrouw Boersma

‘Ik had er zelf geen erg in dat ik weinig meer door mijn bril zag. De glazen waren zo dof als matglas.’

Mevrouw Boersma uit Koudum draagt al 11 jaar dezelfde bril. ‘Niet uit zuinigheid’, zegt ze zelf. ‘Ik kon maar geen andere leuke bril vinden!’.

Mevrouw Boersma verruilt makkelijker van huis dan van bril, zo lijkt het. Met haar 76 jaar hebben zij en haar man op diverse plekken in Nederland gewoond. Als het jongste kind de ouderlijke woning in Ede definitief de rug toekeert, besluit het echtpaar terug naar Friesland te gaan. Het stel verhuist naar Koudum dat op een steenworp van Elahuizen ligt, de geboorteplaats van mevrouw Boersma.

De wegen van De OptiSjen en mevrouw Boersma kruisen elkaar via de zus van. ‘Ik was al heel lang op zoek naar een nieuwe bril. Winkel na winkel, heb ik bezocht. Het mocht niet zo zijn.’ Na het wegleggen van het zoveelste montuur, geeft mevrouw Boersma de moed op. ‘Ik heb gewoon geen brillenhoofd’. Ze verzoent zich met het lot dat zij en haar 11 jaar oude bril tot in de eeuwigheid met elkaar verbonden zijn. Maar dan zegt haar zus dat ze eens bij De OptiSjen in Sneek moet kijken.

Je gelooft het niet

In Sneek wordt mevrouw Boersma opgevangen door Rosalie (opticien) en Mirjam (styliste). ‘Dat u daar nog door kunt zien’, zegt Rosalie. ‘Zelf had ik er geen erg in, maar de glazen waren zo dof als matglas’, zegt mevrouw Boersma lachend. Wanneer de dames beide een montuur pakken, weet mevrouw Boersma dat het wederom een verloren middag gaat worden. ‘Waar zij mee komen, is zo anders dan mijn vertrouwde bril. Dit gaat me niet staan. Ik zet een op, kijk naar mijn spiegelbeeld en je gelooft het niet: het staat goed! En die andere. Ook die staat goed!’.

Mevrouw Boersma wil meteen een keus maken. Voor Rosalie en Mirjam is dat te snel. ‘We gaan nog even door.’ Uiteindelijk liggen er vijf monturen waaruit unaniem voor dezelfde wordt gekozen. ‘Ik ben er zo blij mee! Wat een verschil. De eerste uren had ik hoofdpijn omdat ik opeens zo scherp zag! Maar iets wat beter is, went snel.’